تاثیر عصاره هیدروالکلی مریم گلی ( .Salvia Officinalis L) بر میزان الکترولیت ها و پروتئین های سرم در موش صحرایی نر بالغ دیابتی

سابقه و هدف: دیابت ناشی از اختلال ترشحی و عملکردی انسولین است. این مطالعه با هدف اثر عصاره بر سطح غلظت­ های سرمی آلبومین، پروتئین تام، الکترولیت ­های سرمی سدیم و پتاسیم انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10تایی به شرح ذیل تقسیم شدند: گروه کنترل (دریافت کننده آب و غذا)؛ گروه دیابتی (mg/kg 60 استرپتوزوتوسین)؛ گروه کنترل تحت تیمار (روزانه mg/kg 400 عصاره مریم­گلی)؛ و گروه ­های دیابتی تحت تیمار (روزانه عصاره مریم گلی با دوزهای 200 و mg/kg400). تزریقات به­ صورت درون­ صفاقی انجام شد و پس از 21 روز نمونه خونی جهت اندازه­ گیری فاکتورها از قلب گرفته شد.   نتایج: غلظت سرمی پتاسیم در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی­ دار و در گروه­ های دیابتی تحت تیمار نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی­ دار نشان ­داد. همچنین، میزان غلظت سرمی سدیم در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی ­دار نشان داد. غلظت سرمی پروتئین ­های آلبومین و تام در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی­ دار داشت و در گروه ­های دیابتی تحت تیمار نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی­ دار نشان داد. به­ علاوه، غلظت سرمی پروتئین­ های آلبومین و تام در گروه کنترل تحت تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی­ دار داشت (0/05≤P). نتیجه­ گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه مریم ­گلی موجب افزایش غلظت سرمی پروتین تام و آلبومین و نیز بهبود غلظت سرمی یون­ های سدیم و پتاسیم سرمی به دنبال القای دیابت در موش ­های می­ شود.